FEDERATION CYNOLOGIQUE INTERNATIONALE (FCI)
SECRETARIAT GENERAL: 13, Place Albert 1er B – 6530 Thuin (Belgique) 05.01.2011/EN
FCI-Standard Nr 298
LAGOTTO ROMAGNOLO
Wersja polska: kwiecień 2011
Źródło: http://www.zkwp.pl/zg/wzorce/298.pdf
Lagotto łączy w sobie wiele pozytywnych cech:
- ma miły, przyjacielski charakter
- jest bardzo inteligentny, uważny, niezwykle chętny do pracy i całkowicie „will to please”
- jest sprytny i zwinny
- ma wspaniały węch
- „praktyczna” wielkość
Cechy te umożliwiają i nawet wymagają prowadzenia następujących zajęć
z lagotto:
- agility, obedience
- tropienie, aportowanie
- szkolenie na psa towarzysza, ratowniczego i do dogoterapii
- uczestnictwo we wszystkim, co właścicielowi sprawia przyjemność, ale musi to być coś więcej niż zwykły spacer
- poza tym : głaskanie, przytulanie, całowanie, jest to idealny pies rodzinny !!!
I coś ekstra : Lagotto nie linieje ! Dzięki lagotto i jego nie liniejącej sierści niektórzy alergicy mogą znowu pomyśleć o czworonożnym partnerze.
Wygląd:
Lagotto jest małym do średniej wielkości psem, ma dobre proporcje, a zarys ciała mieści się
w kwadracie. Budowa ciała mocna o wyglądzie rustykalnym. Jego sierść jest gęsto lokowana, wełnista, z wierzchu w dotyku nieco szorstka. Na głowie loki są mniej sprężyste i tworzą jakby brwi, bokobrody i brodę.
- Lagotto występuje w następujących kolorach : brudno-biały ( bianco )
- brazowy ( marrone )
- * biało-brązowy ( bianco-marrone )
- pomarańczowy ( arancio )
- biało-pomarańczowy ( bianco-arancio )
- posiwiały brązowy ( roano-marrone )
Wielkość:
- Psy – wysokość 43-48 cm, ciężar 13-16 kg
- Suki – wysokość 41-46 cm, ciężar 11-14 kg
Oczekiwana długość życia – 14-16 lat.
Historia rasy:
Lagotto romagnolo to pies z obszarów wiejskich. Jego korzenie sięgają daleko wstecz w historii Włoch. Jest to starożytna rasa, która cudem przetrwała do dzisiaj. Zabytki archeologiczne znajdujące się głównie w północno-zachodnich Włoszech wskazują, że lagotto ewoluowały od małych psów wodnych z kręconymi włosami.
Lagotto zidentyfikowano po raz pierwszy w czasach Etrusków w VII wieku przed naszą erą. Rysunki znalezione w etruskim mieście Spina (w pobliżu obecnej Ferrary) wyraźnie przedstawiają sceny z polowań i połowów z udziałem psa, który jest bardzo podobny do dzisiejszego lagotto.
Po zniknięciu cywilizacji Etrusków, istnieją dowody na istnienie psów w typie lagotto zarówno
w czasach rzymskich jak i Średniowieczu. Lagotto występował głównie wzdłuż wschodniego wybrzeża półwyspu włoskiego, od Rawenny na południe, przez Comacchio, na nizinach Wenecji, na północ do przylądka Friuli i Istrii.
W komnacie w pałacu Książęcym w Mantui znajduje się fresk Andrea Mantegna pt. „Spotkanie” datowany na 1465-1474 r. Po prawej stronie widać scenę z psem u stóp markiza Ludovic III Gonzaga. Pies wygląda identyczne jak dzisiejszy lagotto.
Nazwa rasy pochodzi od psa z pierwotnym przeznaczeniem. W lokalnym dialekcie Romagna „lagot” oznacza „włochaty pies wody”. Dzięki grubej, gęstej sierści lagotto mógł spędzić wiele godzin w wodzie w każdych warunkach pogodowych.
Lagotto jest to dość mocny, małej i średniej wysokości, włochaty pies o rustykalnym wyglądzie. Świetnie sprawdza się w roli psa stróżującego.
Rasa jest dobrze predysponowana do wyszukiwania trufli ukrytych pod ziemią. Dzięki dużej inteligencji łatwo można wyszkolić psa do szukania trufli, a w tej pracy wspomagany jest bardzo dobrze rozwiniętym zmysłem węchu.
Poszukiwacze trufli prowadzili hodowle tych psów tylko pod katem największej wydajności w pracy i z biegiem czasu krzyżowali je z pointerami, pudlami, seterami, spinone, bretonami i wielu innymi rasami. Pod koniec lat siedemdziesiątych bardzo zaangażowana grupa hodowców włoskich rozpoczęła pracę nad rekonstrukcja lagotto. W ciągu następnych dwudziestu lat psy mierzono, fotografowano, tatuowano i rejestrowano. Hodowcom doradzano i odnawiano linie hodowlane.
W tych latach nastapił zdecydowany rozwój rasy w kierunku jednego dokładnie zdefiniowanego typu. W 1995 roku rasa została wstępnie uznana przez FCI. Definitywne uznanie rasy nastąpiłoz dniem 06.07.2005 w momencie zarejestrowania jej jako Lagotto Romagnolo.
Charakter:
Lagotto jest wesołym psem, nastawionym na współprace z człowiekiem. Czasami trochę uparty, ale zazwyczaj posłuszny, niewymagający, inteligentny i bardzo miły. Jego naturalny talent do rewirowania i wybitny zmysł węchu sprzyjały jego przemianie we wspaniałego psa na trufle. Lagotto poprzez swój wrażliwy nos doskonale nadaje się do pracy po śladzie. Jego instynkt łowiecki w dużym stopniu wygasł, dlatego podczas pracy nie daje się zwieść przez zapachy dzikiej zwierzyny. Jednakże każda skłonność do polowania należy konsekwentnie od początku tłumić. Lagotto uwielbia pracować ze swoim przewodnikiem, ponieważ chce mu się przypodobać. Wielka radość sprawia mu Obedience, Agality oraz wszystko to, co sprawia przyjemność jego panu. Jest także doskonałym psem ratowniczym oraz psem towarzyszem. Jednym słowem Lagotto jest stworzony do wszelkich psich sportów, za wyjątkiem służby obronnej. Lagotto jest uważny i czujny, jednakże całkowicie pozbawiony agresji.
Pielęgnacja:
Lagotto romagnolo nie linieje !!! Sierść powinna być strzyżona co najmniej 2 razy w roku. Z uszu włos powinien być usuwany co miesiąc. Jeśli pies jest od początku przyzwyczajany do takich zabiegów pielęgnacyjnych, wszystko przebiega bezproblemowo. Jeśli chce się wystawiać swojego psa należy ostrzyc go 4 miesiące przed wystawa i przez ten czas uważać, żeby nie powstały zafilcowania. Sierść na głowie rośnie wolniej i należy ja przystrzygać nożyczkami. Głowę strzyże się na okrągło. Oczy musza być dobrze widoczne. Brwi i broda powinny być uwydatnione.
